Maling Hapé (Drama Sunda)

 Maling Hapé (Drama Sunda)

Karya: Rizki Siddiq Nugraha

Wanci burit, Juén tas balik ti imah uwan na. Manehna manggihan hape ngagoler di kebon deukeut tangkal sampeu.

Juén     : (ulak ilik ka sakulilingeunana) hape saha eta. . . (Juén nyokot hape tuluy di ulak ilik handap luhurna eta hape).

Juén teu loba carita ti semet eta manehna tuluy indit ka imahna.

Juén     : Assalamualaikum . . . . Assalamualaikum

Ema     : Muhun jang antosan

Juén     : Enggal ma atuh

Ema     : Wa’alaikum salam (bari muka panto)

              Aya naon ujang bageur sholeh rurusuhan kieu? Gera ibak heula teras neda.

Juén     : Ke sakedap ma penting yeuh. Ieuu . . . .  (ngasongkeun hp)

Ema     : Astagfirullah ujang . . . . ujang maling?

Juén     : Ih henteu ma

Ema     : Bohong! Maenya budak Ema maling? Astagfirullah . . . Astagfirullah

Juén     : ih henteu ma, kupingkeun heula abi

Ema     : Atuh éta HP anu saha Juén ? Bapa . . . bapa . . .  (ngageroan)

Bapa    : Ke’la ma kagok keur di cai?

Ema     : Eta Juén maling HP timana?

Juén     : Henteu ma henteu maling. Maenyaabi maling HP!

Ema     : (nyagap sirah)

Bapa    : Aya naon ma ngageroan meni kadéngé saalam dunya!

Ema     : Gusti bapa éta Juén jadi goreng patut kieu. . .

Bapa    : Goréng patut kumaha? Sakitu bageur, sholeh, kasép kieu budak bapa teh.

Ema     : ah bapa mah tanya wé ka ujangna (bari ngaléos ka dapur)

Bapa    : ujang kunaon si Ema téh ambek-ambekan teu pararuguhkawas ceu Ėdoh.

Juén     : Kieu pa. . . ieu HP (ngasongkeun HP)

Bapa    : Walah ujang HP téh meni alus kieu. Hayu ah selfie heula. . .

Juén     : Gusti pa ieu mah sanés HP abi, HP batur (bari nabok tarang)

Bapa    : Naon? HP saha éta téh?

Juén     : Duka pa, abi téh mendakan HP ieu di kebon caket tangkal sampeu.

Bapa    : Oh gara-gara ieu si ema ambek teh?

Juén     : Muhun pak, Juén teterang saha nu gaduhna.

Bapa    : Simpen heula wé jang. Engke urang pilarian saha nu gaduh HP ieu.

Juén     : Muhun pa, tapi kumaha si Ema salah sangka ka abi kieu?

Bapa    : Keun jang ku baoa urang jelaskeun engké.jeung gera mandi heula terus kade hilap neda.

Juén     : Siap Bapa!

Saenggeus bérés mandi si juén langsung ka dapur.

Juén     : Ma. . . mana sasarapan kanggo abi?

Ema     : Euleuh ujang hampura Ema salah sangka tadi téh ka ujang.

Juén     : Wios ma teu nanaon, da juén nu lepat mahteu acan ngajelaskeun nu saleresna ka ema.

Ema     : Enya Juén da Ema nyorocos waé nya ka ujang nu kasép teh.

Juén     : Ah Ema mah sok muji wae ka juén téh.

EMA   : Da émang muhun jang. Sok ayeuna mah neda heula mumpung haneut kénéh.

Juén     : Muhun ma

(Teu kungsi lila juén beres daharna)

Juén     : Ma. . .  juen mios heula ka sakola

Ema     : Enya sok wé juén ema kagok keur gégéroh. Menta anteur wé ka Bapa.

Juén     : Pa hayu urang angkat.

Bapa    : Enya hayu. Bapa geus di luar tatadi!

Juén     : Muhun (bari tuluy lumpat kaluar)

Wanci beurang barudak kalaluar ti rohangan kelasna sewang-sewangan, maranehna marawa misting, bekel dahar. Kacaritakeun aya opar budak keur balakecrakdi warung sakola. Teu kungsi lila Juén nyampeurkeun tilu budak eta.

Iis        : Hey hey hey aya Juén.jarempe jarempe.

Juén     : Oooouuuh kitu, kuring mah moal diajak?

 Iis       :  Hih Juén tong kitu, sok sok diuk didieu.

(Juén diuk di gigireun ibing, pas manehna diuk hapé anu disakuan ku manehna disada)

Juén     : (Reuwas)

Ibing    : Sora naon eta euy? (ngilikan ka tukang, ka kolong meja)

Juén     : (bari nutupan pesakna) “henteu . . . henteu. . .!”

Iis & Eulis       : (papelong-pelong) ”siga sora telepon”

Juén     : Lain ih lain.

Rani     : Aaaah. . . heuh bener eta mah sora telepon. Cik kaluarkeun kuring hayang nempo.!

Juén     : Lain ih lain hape, geus lah eta mah tinu batur meureun

Ibing    : (maksa Juén) aaaah, bener dan tadi kuring ngadenge sorana didieu (ibing mariksa)

(Juén nu ngeukeuweuk pésak calanana. Juén tungtungna ngaluarkeun hape tina

sakuna)

Eulis & Iis       : Iiiiiiiih tuh nya hp (ngagorowok)

Sasaha anu aya di warung eta ningalikeun ka riungan Juén, Kaasup Ibu guru anu keur didinya

Guru    : (nyampeurkeun) aya naon ieu teh? Ririungan meni gararandeng, kahade tong haleureuy wae !

Rani     : Henteu bu ieu nuju ningali hapr anu Juén, meni sae kieu.

Guru    : Ih juén naha nyandak hape ka sakola gening?

Juén     : Henteu bu. . .

Guru    : Eta anu tadi dicepeng ku Juén anu saha? (nujuk ka Juén)

Iis        : Ibuuuuuu. . . . muhun tadi juén ngabantun hp.

Guru    : Juén waler sing leres, Juén ngabantun hp? (guru nanya ka Juén bari diuk

ngadengekeun Juén)

Juén     : Emmmmm muhun bu Juén ngabantun hp

Iis, Ibing & Euis          : uuuuuuuhhhhhhhh

Guru    : Atos. . .  atos Juén kunaon gening nyandak hape ka sakola? Apan upami ka sakola Mah teu kenging nyandak hp (Juén tungkul rumasa da ngaakukeun kasalahan)

Juén     : Kieu bu hapé ieu téh sanés kagungan abi. Hapé ieu abi mendakan di caket rorompok, di caket kebon sampeu Juén teh atos tumaros ka pun biang sareng pun bapa tapi teu aya nu uningaeun manawi ibu uninga, saha nu gaduhna?

Guru    : Oh muhun tos milarian ka saha deui én ?

Juén     : Tadi tosnaroskeun dibummi, teras naroskeun ka jalmi-jalmi nu di jalan. Tapi teu aya nu rumaos ical hape bu.

Guru    : Ih kade teu kenging kasembarangan jalmi ditarosan bilih salah jalmi.

Euis     : Enya eh kahade. Bade milarian kamana deui atuh?

Iis        : Bade dibantuan ku abi moal milarian jalmina?

Juén     : Duka atuh ka kuring teh bingung kudu kumaha deui.

Teu kungsi lina wanci istirahat beak. Barudak ting lulumpatan ka rohangan kelasna sewang-sewang.

Guru    : Tos barudak ayeuna mah ka karelas deui, tuluykeun dialajarna. Juén hapena pareuman heula nya.

Juén     : Muhun bu bade dipareuan heula.

(guru ungkleuk tana satuju)

Iis        : Ibu dikantun heula atuh

Iis, Juén, Euis, Ibing   : Assalamu’alaikum

Guru    : Waalaikumsalam

Wanci pasosoré barudak keur alulin di buruan imah si lilis. Maranehna keur ulin pecle. Talawengkar nu meujeuhna kapaké buru maranehna dipilih, dijadikeun kokojo dinu kaulinannana. Teu kungsi lila datang Juén datang.

Juén     : Hey keur naraon?

Lilis     : Keur maen pecle, Juén hayang ngiluan nyaaaaa. . . .? hahaha (bari seuri) ulah maen pecle ih da lalaki mah. (Lilis nunjuk  Juén batur nu sejenna ngilu nyeungseurikeun)

Arie, Betri, Indah        : enya ih ulah ngilu ngarewong lalaki mah uuuuuuuuh. . . . !

Juén     : Naha ey hayang atuh urang ge ngiluan (tembal Juén bari nyumputkeun barang anu dikeukeuweuk ditukangeun baju)

Betri    : Ai kitu maneh bisa maen péclé én?

Indah   : Juén naha leungeuna dikatukangkeun? Siga aya anu disumputkeun?

Juén     : ieuuuuu. . . . ieuuuuu. . . .

Arie     : Naon én, tembongkeun geuwat?

Juén     : Ieu ieu. . . .  (Juén sieuneun bari nembongkeun hp)

Lilis&Betri      : (ngagorowok bari nunjuk hp) hapeeee. . . . .!!!!!!

Indah   : Hp nu saha eta én?

Arie     : Ti iraha maneh boga hp?

Betri    : Enya ih gaya pisan beunghar euy hayang atuh nyabak (panasaran)

Lilis     : Abi ge hoyong nyabak meni alus pisan ih hapena.

Juén     : Ih da ieu lain hape nu urang  (bari nyingkirkeun leungeun nu nyarabak hp)

Indah   : Juén maling???? (reuwas)

Lilis, Betri, Ari            : Iiiiiih dosa. . . !

Juén     : Ih lain kitu. Kieu caritana teh kuring basa malem senen kamari balik ti imah uwa tah dijalan diditu tuh (nunjuk) deukeuteun tangkal sampeu kuring manggihan hape ieu, geus ditanyakeun ka mang uho, ka indung bapa kuring da eweuh atuh nu apaleun! (jentre Juén ka babaturanana)

(Lilis, Betri, Arie jeung Indah ngarerepeh ngadengekeun caritaan Juén)

Arie     : Hayu ah hey urang tuluykeun peclena keun si Juén mah tong diajakan bongan geus maling hp.

Lilis, Betri       : Enya ah yuuu hayuuu

(Juén olohok nempokeun babaturanana maen pecle)

Juén     : Heyheyhey déngékeun heula atuh (ngagorowok)

(barudak nu sejenna teu dipilare)

Juén     : Hey ieu hapé teh mahal mun dijual mah

(barudak ngeureunkeun heula kana kaulinana)

Betri, Lilis, Arie          : Hah mahaaaaal.. .?

Juén     : Enya mahal dan lebar mun salah malikeun mah

Lilis     : Enyanu saha atuh sok gera balikeun Juén.

Juén     : Puguh da abi ge teu apal keur neangan nu bogana sugan atuh maranéh aya anu apal teu?

Betri    : Duka atuh da kuring mah teu apal nanaon (ngaleos)

Indah   : Kuring ge teu apal nu saha atuh nya? (mikir) eh betri dek indit kamana?

Betri    : Balik tiheula ah geus burit.

Arie     : Kumaha atuh, cik cobaan tanyakeun ka pak RT

Juén     : Ari bumi pak Rt teh dimana?

Arie     : Duka atuh. . . . geus ah rek balik heula geus burit.

Lilis     : éh hayu urang teruskeun maen pécléna?

Arie     : Enggeusan ah capé

Lilis     : Juén hayu maén péclé yuuu. . .  (ngajak juén)

Juén     : Embung ah bongan ai tadi kuring hayang ngiluan meni teu diajakan balik tiheula wé urang mah nya (bari ngaleos)

Lilis     : Ih Juén . . . nya atuh kuring ge balik ah.

Wanci magrib barudak keur pangajian di masigit, maranéhna diajar élmu tajwid jeung Bu Widy, Juén lulumpatan ti imahna kusabab geus kaburitan pisan.

Juén                 : Assalamualaikum

Bu Widy         : Waalaikumsalam

Juén                 : Bu punten juén nembe dongkap

Bu Widy         : Wangsul timana atuh juén teh meni kaburitan kieu

Juén                 : Ieu bu juén wangsul meser bajigur kanggo pun bapa

Bu Widy         : Oh enya enya sok diuk diditu

(Bu widy nuluykeun ngajarna, kitu oge juén nuturkeun pangajianana. Saba’da bu widy beres nyarita, Bu Widy nanya)

Bu Widy         : Barudak, tah sakitu carita ngeunaan elmu tajwid teh, aya anu ditaroskeun

(Juén harita teu ngeunah hate, kusabab manehna hanya nanya ngeunaan hape nu dipanggihan ku manehna)

Juén     : Ni. . ni. . sabenerna urang aya anu hayang ditanyakeun euy (ngaharewos ka batur kanu digigireunana)

nani     : Sok atuh tanyakeun én meungpeung Bu Widy na aya keneh didieu

juén     : Tapi kuring era eung

nani     : Nya dek nanya naon kat nepi ka era kitu?

Juén     : Ieu (ngaluarkeun hp)

Nani    : Nu saha eta juén?

Juén     : Sssssssttttt jempe ulah gandeng, hp ieu teh puguhan panimu.

(can beres juén nyarita Delis geus nanya)

Delis    : Panimu timanana eta gening én? Hape alus kitu

Juén     : Kelah panjang caritana mah! Ngan ieu kuring nanya ulah ka Bu Widy

Delis    : Nya sok we tanyakeun we

(juén ngacungkeun leungeun)

Juén                 : Bu Juén hoyong tumaros?

Bu Widy         : Mangga juén hoyong naros naon?

Juén                 : Kieu bu pekawis nganggo barang anu batur kumaha bu?

Bu Widy         : Dina make barag batur urang kudu bebeja heula kanu boga eta barang. Upamana juén bade nambut pulpen ka Nani tah Juén kedah wawartos ka nani

Juén                 : Oh kitu nya bu, tapi upamina urang mendakan hape nu batur kumaha bu?

Bu Widy         : Nah upamina urang mendakan barang nu urang téh teu apal anu saha. Urang kudu neangan heula saha anu miboga barang eta.        

Juén                 : Upami sesah milarianana kumaha bu?

Bu Widy         : Pasihan waktos we sataun kangge milari nu gaduhna, tah upami dina waktu sataun éta teu aya wae anu ngaku, mangga wé ku juén manfaatkeun kana kasaéan.        

Juén                 : Oh kitu nya bu (unggeuk)

Bu Widy         : Muhun kitu, kunaon kitu juén?

Juén                 : Kieu bu juvn mendakan hp dicaketeun rorompok juén tos milarian nu gaduhna tapi teu weleh waé, juén bingung kedah kumaha deui.

Bu Widy         : Juén tos nyobian narskeun kamana wae?

Juén                 : Tos nyobian bu ka pun biang, pun bapa, babaturan sareg guru nu disakola ge teu aya anu uninga.

Bu Widy         : Tos atuh ayeuna mah cik hurungkeun hpna?

Juén                 : Kumaha bu Juén teu tiasa

Bu Widy         : Cik atuh ku ibu (Bu Widy ngutak-ngatik hape ti juen dugika tiasa hurungna) cobi Juén tingali pulsana aya keneh teu?

Juén                 : Teu terang bu Juén mah da

Bu Widy         : Muhun cik urang dicobian. Barudak aya anu uninga teu ieu hape saha (bari ngoprek hapé bu widy tatanya ka barudak anu keur ngaji didinya)

Juén                 : Muhun mangga bu

Bu Widy milih no hape anu aya dina kontak hape eta. Tuluy no nu dipilih sina ditelepon ku juén, juén palagog peuleugeug nyekel hapena dideukeutkeun kana ceuli manehna.

Juén                 : Halo assalamualaikum (juén muka paguneman, disusul tibeh ditu sora lalaki dewasa anu ngajawab pananyaanana)

Pa Komar        : Hallo wa’alaikumsalam pak hadi, kumaha pa?

(juén ngorejat ngadenge ngaran hadi, pikir manehna nu boga hape eta teh pak hadi)

Juén                 : Punten pak ieu sanes sareng pak hadi, ieu sareng juén manawi unina nu kagungan no hape ieu saha?

Pa Komar        : Oooooh muhun pak hadi, kakantun hapenanya?

Juén                 : Muhun pak manawi kitu ? bapa nuju linggih dimana ayeuna? Manawi kersa jajap pak hedi nyandak hapena ieu.

Pa Komar        : Muhun ke sakedap deui bapa mios, jang juén dimana eta?

Juén                 : Nuju di masigit pa?

Pa Komar        : Muhun atuh bapa mios ayeuna. Hatur nuhun Juén.

Juén                 : Muhun pa sami-sami

Bu widy nganggeuskeun pangajaranana di masigit ngan aya Bu Widy jeung Juén keur nungguan nu boga hape datang teu kungsi lila nu boga hape teh datang.

Pa Komar        : Assalamualaikum, dupi ieu juén téh?

Juén                 : Sumuhun pa, ieu hapé na.

Pa Komar        : Alhamdulillah hatur nuhun jang Juén, mugia kasaéan na di bales ku Allah.

Juén                 : muhun pa, sami-sami.

Hapé nu dipanggihan ku Juén geus balik ka nu bogana. Lamun urang manggih barang batur kudu dibalikkeun ka nu ngagaduhan na. Tamat.